آیا مصرف تریاک بی ضرر است ؟

بازدیدها: ۳۵۰۴۶

بعضی از متخصصین در حوزه اعصاب و روان معتقدند که مضرات تریاک در برابر ماری جوانا و شیشه صفر است و تریاک دولتی می‌تواند باعث خلوت شدن دادگاه‌ها شود . ونیزمصرف تریاک به دلیل عدم توهم زایی منع  شرعی ندارد.در شرع مقدس اسلام تریاک به هیچ عنوان منع شرعی ندارد چرا که در آموزه های دینی ما آمده است ماده توهم زا حرام است از این رو علمای اسلام حشیش و ماری جوانا را حرام و نجس اعلام کرده اند اما تریاک به دلیل اینکه چنین اثر مخربی همچون مواد صنعتی بر مغز نمی گذارد حرام یا نجس عنوان نشده است چرا که کشیدن این افیون توهم زا نیست. اعتقاد این دسته از متخصصان این است  که تریاک اثر مخرب کمتری بر مغز نسبت به سایر مواد مخدر دارد . اما مطالعات بیشمار در حوزه علوم اعصاب، فیزیولوژی اعتیاد و داروشناسی وسم شناسی همگی دال بر مضر بودن مصرف تریاک بر بدن ومغز هستند.

به نظر می رسد بجای نظراتی مانند اینها، بودجه تحقیقات در زمینه پژوهش در این زمینه افزایش یابد و بر روی مکانیسم های عصبی اعتیاد کاوش شود.از این رو در ادامه با تریاک و عوارض آن بیشتر آشنا خواهید شد تا به غلط از این ماده خطرناک و سمی استفاده نکنید.

مقدمه

توسعه تجارت مواد مخدر که هر ساله زندگی تعداد زیادی از معتادان را به ورطه نابودی می‌کشاند، می‌تواند بزرگترین و ترسناک‌ترین تهدید برای تمام جوامع بشری باشد. تریاک قدیمی‌ترین و مشهورترین ماده مخدری است که بسیار اعتیاد آور بوده و چون در کشور ما نسبت به سایر مواد از شیوع مصرف بالاتری برخوردار است ، باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد. مراجعه بیماران برای ترک اعتیاد تریاک از بیشترین موارد در مراکز و کلینیک‌های ترک اعتیاد است.

مرزهای مشترک ایران با کشورهای افغانستان و ترکیه که تجارت کنندگان مهم مواد مخدر هستند، باعث شده که این کشور به گذرگاه مهمی برای قاچاق موادی چون تریاک و سایر افیون‌ها از کشورهای آسیای شرقی به اروپا بدل گردد و این مسئله به شکل‌گیری مشکلات عدیده‌ای در رابطه با شیوع مصرف افیون‌ها به ویژه تریاک در کشور انجامیده است. تریاک به راحتی و با قیمت نازل‌تری نسبت به سایر مواد در دسترس افراد قرار می‌گیرد و به دلیل قدرت اعتیاد زایی بالایی که دارد، یکی از حیطه‌های اصلی برنامه‌های مبارزه با مواد مخدر و پیشگیری از اعتیاد را تشکیل می‌دهد. نگرش‌ها و باورهای غلط در باره اعتیاد به خصوص تریاک که در میان قشرهای مختلف جامعه رواج دارد، باعث گردیده که برخی افراد بدون آنکه از مضرات این ماده مخرب اطلاع صحیحی داشته باشند، به سمت آن گرایش پیدا کرده و یا حتی مصرف آن را به دیگران نیز توصیه نمایند. به منظور افزایش آگاهی افراد به ویژه نوجوانان که آسیب پذیرترین قشر جامعه در برابر اعتیاد می‌باشند، در این نوشتار، تریاک و مسائل مرتبط با آن به اختصار اما مفید و قابل استفاده برای عموم مورد بحث قرار گرفته است.

تریاک چیست و چگونه به دست می‌آید؟

شیره گیاه خشخاش

تریاک (Opium) از شیره منعقد شده تخمدان نارس گیاه خشخاش به دست می‌آید و ماده‌ای است خمیری به رنگ قهوه‌ای که بر حسب نوع و منطقه پرورش آن، از قهوه‌ای روشن تا تیره وجود دارد. تریاک و مشتقات آن را افیون‌ها یا اپیوئیدها می‌نامند.

گیاه خشخاش که در لاتین به آن پاپی ور سامنی فروم (Papaver Somniferum) گفته می‌شود، بوته‌ای است یک ساله که در مناطقی با آب و هوای گرم و خشک به وفور یافت می‌شود.

رشد سالانه این گیاه به ارتفاعی معادل ۷۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر می‌رسد. در اواسط بهار، بعد از این که گل‌های رنگارنگ آن کم کم شروع به ریختن می‌کند، از میان گل‌ها کپسول یا تخمدان بیضی شکلی ظاهر می‌شود که به آن گرز خشخاش می‌گویند. این گرزها در اواخر بهار و اوایل تابستان دارای پوست سبزی است که به زردی می‌گراید. البته، قبل از این که میوه گیاه خشک و زرد شود به روش خاص مبادرت به تیغ زدن آن می‌نمایند. این کار به وسیله افرادی که تجربه خاصی در تیغ زدن دارند ، صورت می‌گیرد. آنان در ساعات اولیه شب با تیغ‌های مخصوص چندین شیار افقی یا عمودی و یا مورب بر روی گرزها ایجاد می‌کنند. صبح روز بعد، شیره سفید رنگی از محل شکاف‌های گرز به بیرون ترشح می‌کند و پس از گذشت یک شبانه روز در مجاورت هوا به رنگ قهوه‌ای و گاهی سیاه درمی‌آید و به حالت صمغی چسبیده بر جدار خارجی تخمدان باقی می‌ماند که آن را تراشیده و در پیاله‌های مخصوص جمع‌آوری می‌کنند.

این محصول در این هنگام همان تریاک خام است که روانه بازار سیاه می‌گردد. تریاک خام هم به صورت دود کردن و هم خوراکی مصرف می‌شود اما نمی‌توانند آن را تزریق کنند ، چون هنوز مملو از باکتری و قارچ‌های مختلف می‌باشد. تریاک خام پس از پرورده شدن، پاک و تصفیه می‌گردد که از آن فراورده‌ها و داروهای مختلف (چه قانونی مثل مرفین ، کدئین و چه غیر قانونی مثل تریاک یا هروئین) تهیه می‌گردد.

تاریخچه تریاک

بوته خشخاش از گیاهان آسیای صغیر بوده است. این گیاه حدود ۲۵۰۰ سال قبل در منطقه مدیترانه کشت می‌شده است. سابقه این گیاه را تا ۵۰۰۰ سال قبل هم ذکر می‌کنند. از آثاری که از سومری‌ها باقی مانده است. چنین برمی‌آید، آن‌ها این ماده را استعمال می‌کرده‌اند و به آن گیاه شادی بخش می‌گفتند. در نوشته‌های هومر شاعر یونانی که احتمالاً ۶۰۰ سال قبل از میلاد می‌زیسته اشاره به گل خشخاش به چشم می‌خورد. زنان مصری از شربت تریاک برای فرونشاندن خشم و تسکین غم استفاده می‌کرده‌اند. بقراط در ۴۰۰ سال قبل مسیح و نئوفراست در همان تاریخ از تریاک برای درمان اسهال و رفع درد استفاده می‌کرده‌اند. گروه‌های مختلف از جمله پزشکان برجسته ایرانی مثل ابوعلی سینا و زکریای رازی نیز تریاک را برای انواع دردها تجویز می‌کردند که به صورت شربت یا با بلعیدن آن به صورت جامد مورد مصرف قرار می‌گرفت. در حدود اواسط قرن هفدهم میلادی، زمانی که کشیدن تریاک در چین متداول گشت، مشکلات جدی اعتیاد به این ماده نمایان شد.

در قرن هجدهم تریاک راه به سوی اروپا و آمریکای شمالی باز نمود و یکی از اقلام تجاری مهم آسیای شرقی را تشکیل داد. با شیوع اعتیاد به تریاک و روشن شدن عوارض این داروی خطرناک، کم کم مبارزه علیه مصرف آن و جلوگیری از قاچاق این ماده در کشورهای مختلف شروع شد. امپراطور چین در سال ۱۸۳۹ بیش از ۲۰۰،۰۰۰ صندوق که حاوی حدود یک میلیون و نیم کیلو تریاک بود، را مصادره کرده و در میان ابراز احساسات مردم، آن‌ها را آتش زد، آتشی که ۲۰ روز روشن بود. این تلاش‌ها برای کنترل اعتیاد به تریاک در سایر کشورها نیز به طور جدی دنبال شده و تاکنون نیز ادامه دارند اما علی رغم ممنوعیت خرید و فروش این ماده و اطلاع رسانی‌های گسترده در این زمینه، هنوز نگرش‌های غلط و آثار به جا مانده از قرون وسطی راجع به تریاک، سالیانه هزاران نفر را در سراسر دنیا به کام مرگ می‌کشاند.

مشتقات تریاک کدامند؟

از تریاک حدود ۲۵ نوع ماده قلیایی یا آلکالوئید مثل مرفین، کدئین، متادون مشتق شده است. مهم‌ترین آلکالوئیدهای تریاک عبارتند از مرفین، نارکوتین، پاپاورین، تبائین، کدئین و نارسئین که مصارف پزشکی داشته و به منظور تسکین درد تجویز می‌شوند، اما در موارد بسیاری مورد سوء مصرف نیز قرار می‌گیرند.

تریاک علاوه بر آن که به صورت خام و یا پرورده مصرف می‌شود، در قالب سوخته تریاک نیز مورد مصرف قرار می‌گیرد.

سوخته تریاک: پس از مصرف تدخینی (دود کردن) تریاک با وافور، ماده‌ای به رنگ قهوه‌ای سوخته و براق به دست می‌آید که “سوخته تریاک” نام دارد. گاهی آن را در آب حل کرده و شربت بنفش رنگی که به دست می‌آید را مصرف می‌کنند.

شیره تریاک: سوخته تریاک را در آب حل می‌کنند و می‌جوشانند. سپس آن را از صافی عبور می‌دهند. آنچه که باقی می‌ماند تفاله نام دارد. محلول حاصل را مجدداً حرارت می‌دهند که با این کار ماده خمیری و سفت و غلیظی به رنگ قهوه‌ای روشن به دست می‌آید که “شیره” نام دارد. شیره تریاک خیلی قوی‌تر از تریاک است و به صورت تدخینی و یا خوراکی مورد مصرف قرار می‌گیرد.

تریاک چگونه مصرف می‌شود؟

روش‌های مصرف تریاک عبارتند از:

تدخین (دود کردن) یا کشیدن به وسیله وافور و یا با وسایلی مانند آن مثل سیخ و سنگ، قلیان و قل قل (وسیله ای شبیه قلیان که به صورت دست ساز و با استفاده از یک بطری و مقداری شیلنگ پلاستیکی ساخته می‌شود) صورت می گیرد.

خوردن به صورت قرص‌های تریاک یا به وسیله حل کردن در آب یا چای و نوشیدن آن

تریاک چه مدت در بدن مصرف کننده باقی می‌ماند؟

آلکالوئیدها یا مواد قلیایی موجود در تریاک پس از ورود به سیستم بدن فرد مصرف کننده حدود ۲۴ تا ۴۸ ساعت باقی می‌مانند اما اثرات ظاهری این مواد روی بدن و احساسات خوشایندی که به دنبال مصرف آن به فرد دست می‌دهد، تنها حدود چهار ساعت دوام می‌یابند.

چرا برخی افراد به مصرف تریاک روی می‌آورند؟

یکی از عمده‌ترین علل رویارویی افراد به سمت مصرف تریاک، نگرش‌های نادرستی است که در جامعه نسبت به این ماده وجود دارد. تریاک هنوز در مجالس برخی نقاط کشور به عنوان وسیله پذیرایی از مهمان‌ها و مایه منزلت میزبان تلقی می‌گردد و به وفور در اختیار افراد قرار می‌گیرد. همچنین این ماده توسط افراد بسیاری به عنوان علاج انواع دردها و ناراحتی‌ها تجویز می‌گردد. برخی از نگرش‌ها و باورهای غلط درباره تریاک که درمیان عوام رواج دارند در ذیل آمده است:

برخی از باروهای غلط درباره تریاک

۱. آیا تریاک باعث افزایش قوای جنسی می‌شود؟!

یکی از علل شایع گرایش به تریاک در کشور ما به ویژه در بین مردان، ناتوانی جنسی است اما واقعیت آن است که تریاک یک ماده کند کننده بوده و با پایین آوردن تحریکات جنسی، ارگاسم را به تأخیر می‌اندازد. این ویژگی تریاک پس از چند بار مصرف باعث می‌گردد که چرخه قاعدگی در زنان به هم خورده و در مردان نیز اختلال نعوظ شکل بگیرد و در نهایت توان و میل جنسی در هر دو جنس را کاهش می‌دهد.

۲.آیا مصرف تریاک برای افراد مبتلا به دیابت مفید است؟!

برخی افراد مبتلا به دیابت معتقدند که مصرف تریاک با افزایش سوخت و ساز سلول‌ها، باعث پایین آمدن قند خون آن‌ها می‌شود. اما باید دانست که تریاک نه تنها دیابت را کنترل نمی‌کند بلکه چون مانع ترشح انسولین از پانکراس می‌شود، ممکن است باعث وخیم‌تر شدن بیماری نیز بشود. همچنین دیابت و تریاک اثر توأم روی یکدیگر داشته و هر کدام به تنهایی می‌توانند آستانه درد را در فرد افزایش دهند ، به طوری که اگر یک فرد دیابتی که تریاک مصرف کرده باشد در معرض خطر سکته قلبی و یا دردی مثل آپاندیسیت قرار بگیرد، ممکن است متوجه دردها و علائم هشدار دهنده آن نشود، تا جایی که احتمالاً راه نجاتی برای بیمار وجود نداشته باشد.

۳.آیا تریاک اثر آرام بخش روی درد نوزادان دارد؟!

برخی از قدیمی‌ها برای تسکین درد نوزادان به ویژه زمان دندان درآوردن آن‌ها با خوراندن محلول تریاک و یا با فرستادن دود آن درون ریه‌های نوزاد سعی می‌کردند که او را خواب آلود کرده و ساکت نمایند، اما این کار در بسیاری از موارد ممکن است به سوء تغذیه، مسمومیت و یا حتی مرگ آن‌ها منجر شود و در غیر این صورت هم باعث می‌شود که این نوزادان در آینده به کودکان ضعیفی تبدیل شوند که قوای ذهنی کمی داشته و ممکن است قادر به خواندن و نوشتن نباشند.

۴.آیا مصرف تریاک انسان را از غم و غصه نجات می‌دهد؟!

یکی از دلایل گرایش به اغلب مواد مخدر از جمله تریاک، این است که تصور می شود مواد می‌توانند انسان را از لحاظ روانشناختی به آرامش رسانده و احساس خوشی و لذت به فرد بدهند‌. اما در واقع این حالات که پس از مصرف مواد ایجاد می‌شوند بسیار زودگذر و سطحی هستند و مصرف طولانی مدت مواد نه تنها نمی‌تواند ضامن شادی و آرامش روانی فرد باشد، بلکه به مشکلات عدیده روانشناختی از جمله افسردگی، خلق ناپایدار، بی‌قراری و پرخاشگری در افراد نیز منتهی می‌گردد.

در صورت مصرف تریاک چه اتفاقی می افتد؟

‌پس از مصرف تریاک، سه پیامد متفاوت رخ می‌دهد:

۱ . اول آن که در فرد “وابستگی جسمی” ایجاد می‌شود. وابستگی جسمانی زمانی رخ می‌دهد که بدن به‌طور مکرر در مرض مواد شیمیایی قرار گرفته و با حضور آن‌ها سازگار می‌شود و زمانی که به‌طور ناگهانی مصرف مواد قطع شود، علائم محرومیت مثل تهوع، دردهای عضلانی، لرز، تعریق  در فرد ایجاد خواهد شد که خوشایند نیست به‌طوری که فرد را مجبور می‌سازد فواصل زمانی مشخص (۸ تا ۱۲ ساعت) از این ماده استفاده کند، تا اضطراب غیر قابل تحمل ناشی از محرومیت از مواد را از بین ببرد.

۲. پیامد دیگر مصرف تریاک، “تحمل” است. تحمل زمانی رخ می‌دهد که بدن ابتدا در ازای مصرف مقدار کمی از ماده مخدر پاسخ داده و فرد به احساس لذت می‌رسد امٌا هر چه زمان پیش می‌رود و مصرف مواد ادامه می‌یابد، بدن نسبت به ماده مورد مصرف تحمل پیدا کرده و فرد مجبور است هر بار برای آن‌که احساسات خوشایند قبلی را تجربه کند، میزان بیشتری از ماده را مصرف نماید و بدین ترتیب روز به روز میزان مصرف مواد در او بیشتر می‌شود.

۳. پیامد دیگر مصرف تریاک، “وابستگی روانشناختی” به آن است. وابستگی روانشناختی زمانی رخ می‌دهد که فرد تمایل شدیدی به مواد پیدا می‌کند و تحت هر شرایطی با ولع به دنبال به دست آوردن این ماده می‌رود. در واقع این نوع وابستگی ، همان اعتیاد روانی است و به دلیل قدرت و نیروی بالایی که دارد ، غلبه بر آن دشوارتر از اعتیاد جسمانی خواهد بود. این حالت حتی پس از ترک جسمانی مواد هنوز باقی مانده و علت اینکه ترک اعتیاد در بسیاری از معتادان با شکست روبرو شده و دوباره به سمت مواد گرایش می‌یابند، نیز همین وابستگی روانشناختی به مواد است.

چگونه می‌توان تشخیص داد که فردی تریاک مصرف کرده است؟

کسانی که برای اولین بار تریاک مصرف می‌کنند، تهوع پیدا کرده و استفراغ می‌کنند. مردمک‌ها ریز می‌شوند ، نبض و ضربان قلب کند شده، فشار خون پایین می‌آید و تنفس نیز آهسته می‌گردد. به دنبال این وضعیت بدنی، فرد احساس گرمی، لذت و آرامش پیدا می‌کند و ممکن است به خواب عمیقی فرو برود. علائم زیر و یا مواردی از آن‌ها، بسته به میزان و نوع ماده مصرفی در کسی که تریاک مصرف کرده باشد، قابل تشخیص است:

شنگولی و سرحالی و euphoria یا سرخوشی

احساس گسستگی عاطفی

فقدان درد یا استرس

دگرگون شدن خلق و فرایندهای اخلاقی

خواب آلودگی زیاد

تهوع و استفراغ

کاهش اشتها

کاهش تحریکات جنسی

خارش نقاط مختلف پوست

تکرار ادرار

تعریق زیاد

ناتوانی در تمرکز

اختلال در بینایی

ناهماهنگی حرکتی

اثرات کوتاه مدت مصرف تریاک کدامند؟

آثار مصرف مواد افیونی مثل تریاک که تا هشت ساعت پس از مصرف باقی می‌مانند ، عبارتند از :

تغییرات رفتاری یا روانی (ابتدا سرخوشی و نشئگی و سپس بی‌اعتنایی، کج خلقی، پرخاشگری، بی‌قراری یا کندی و اختلال در تشخیص و قضاوت)

تهوع و استفراغ

کاهش احساس درد

احساس گرما ، گر گرفتگی و خارش بینی

سنگینی دست و پا و رخوت

خشکی دهان

کاهش فشار خون

انقباض مردمک (سوزنی شدن مردمک)

انقباض عضلات صاف حالب و مجاری صفراوی (در نتیجه احساس درد در پهلو و شکم)

افت عملکرد شغلی و اجتماعی

اثرات بلند مدت مصرف تریاک کدامند ؟

اولین و مهم‌ترین عارضه مصرف طولانی مدت تریاک، اعتیاد است. این مواد به شدت اعتیاد آورند و تنها با چند بار مصرف نسبت به آن‌ها وابستگی و تحمل ایجاد می‌شود. عوارض دیگری که در اثر مصرف تریاک در فرد ایجاد می‌شود (هر چند تنها محدود به این موارد نمی‌گردند) عبارتند از:

کاهش فعالیت روده‌ها و یبوست مزمن

خارش و تیره شدن رنگ پوست، تیرگی لب‌ها، کهیر

بی اشتهایی و سوء تغذیه و کاهش وزن

پایین آمدن سطح سلامت به علت بی‌توجهی به وضعیت بهداشتی و مراقبت های فردی

کاهش علایق و انگیزه‌ها

تغییر ساعت خواب و بیداری، بی‌خوابی هنگام شب و خواب آلودگی و چرت زدن در طول روز

کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ در مردان

به‌هم خوردن دوره‌های قاعدگی در زنان

مشکلات باروری و مرده‌زایی در زنان

تضعیف دفاع بدن در مقابل بیماری‌ها و احتمال ابتلا به عفونت‌های ویروسی مثل ایدز، هپاتیت، عفونت‌های پوستی و آبسه در صورت تزریق این مواد

بی‌حسی و عدم تعادل بدنی

آسیب‌های ریوی، کبدی و کلیوی

ایست تنفسی و مرگ به دنبال مصرف زیاد

تریاک چه اثراتی روی مغز می‌گذارد؟

مواد افیونی از جمله تریاک با کاهش جریان خون در نواحی خاصی از مغز، اثر تضعیف کننده روی آن دارند، یعنی فعالیت‌های مغز را کند می‌کنند. مغز انسان به‌طور طبیعی گیرنده‌هایی برای مواد افیونی دارد، چرا که ساختار این مواد بسیار شبیه اندورفین‌هایی است که خود مغز تولید می‌کند. این اندورفین‌ها در زمانی که فرد با درد یا استرسی رو‌به‌رو می‌شود ترشح می‌گردند. آن‌ها فواصل بین سلول‌های عصبی را پر کرده و مانع از آن می‌شوند که این سلول‌ها پیام‌های درد را مخابره کند و بدین ترتیب باعث کاهش احساس درد در فرد می‌گردند، افیون‌ها نیز با همین مکانیسم باعث احساس لذت در فرد مصرف کننده می‌شوند، اما در صورتی که به‌صورت مداوم و طولانی مدت مصرف شوند، فرد به آن ماده وابستگی پیدا می‌کند، چون مغز به حضور پیوسته مواد مخدر عادت کرده و این مواد جایگزین اندور‌فین‌های طبیعی مغز می‌شوند و لذا اگر مواد مخدر به سلول‌های مغزی نرسند، احساس درد در انسان ایجاد می‌شود و او ناچار است برای رهایی از این وضعیت دائماً مواد مصرف کند.

آیا مصرف تریاک ممکن است به اعتیاد به آن منجر شود؟

بله، مصرف تریاک بسیار اعتیاد آور است. تریاک، می‌تواند احساس لذت سریع و شدیدی ایجاد کند که پس از آن احساس رخوت و آرامش به فرد مصرف کننده دست می‌دهد. این مسئله باعث می‌شود که فرد بارها و بارها برای تجربه این حالات به مصرف تریاک بپردازد و لذا سیستم‌های مغزی او سریعاً به مصرف ماده وابسته می‌شوند و اعتیاد به تریاک شکل می‌گیرد.

آیا مصرف تریاک می‌تواند مصرف سایر مواد را در پی داشته باشد؟

تریاک از خانواده افیون‌ها بوده و ماده اصلی تشکیل دهنده آن مرفین می‌باشد (از هر ده کیلوگرم تریاک، یک کیلوگرم مرفین به‌دست می‌آید). چون سلول‌های مغز به سرعت نسبت به این مواد شیمیایی تحمل پیدا می‌کنند، فرد ناچار است هربار به مصرف بیشتری از این مواد بپردازد تا بتواند به احساس خوشایند قلبی برسد و رفته رفته ممکن است به انواع قوی‌تری افیون‌ها که مرفین بیشتری دارند (مثل هروئین) کشیده شود.

چگونه می‌توان فهمید که فردی به تریاک معتاد شده است؟

اگر کسی بین یک با دو هفته به‌طور مستمر از مواد افیونی استفاده کند، در صورتی که این مواد به بدن وی نرسند، علائم ترک در وی به‌وجود می‌آیند و او ناچار است برای گریز از این علائم دوباره تریاک مصرف کند، در این صورت است که اعتیاد در وی شکل گرفته است. این علائم شش تا هشت ساعت پس از آخرین مصرف ظاهر می‌شوند، معمولاً روز دوم یا سوم به اوج خود می‌رسند. این علائم عبارتند از :

اشک ریزش، آب ریزش بینی، تعریق و خمیازه کشیدن (این علائم هشت تا ده ساعت پس از قطع مصرف بروز می‌کنند)

بی‌قراری، تحریک پذیری، افسردگی، بی‌خوابی و پرش عضلانی (تشنج)

گرفتگی عضلانی، درد استخوانی و کشیده شدن عضلات

دل پیچه و اسهال

سیخ شدن موهای بدن

سکسکه و عطسه

اتساع مردمک‌ها (که در این حالت نور آفتاب چشم بیمار را آزار می‌دهد که باید برای درمان آن از عینک آفتابی استفاده کرد)

بی نظمی درجه حرارت بدن (تب، کاهش دمای بدن و احساس سرما و لرز) در ضمن این حالت ممکن است ۲۶ تا ۳۰ هفته طول بکشد

تمایل یا ولع شدید به مصرف مجدد

اما در صورتی که مصرف تریاک متوقف شده و مراحل ترک با موفقیت پشت سر گذارده شوند، علائم مذکور پس از هفت تا یازده روز بعد از تریاک فروکش می‌کنند. امٌا بی‌قراری، تحریک پذیری، پرخاشگری، اختلال خواب، افسردگی و به‌ویژه اشتیاق شدید برای مصرف مجدد مواد ممکن است تا ماه‌ها پس از ترک باقی بمانند.

منبع: www.brainworld.ir