دلفین ها استاد انجام دادن کارهای چندگانه هستنددولفین ها در طی تکامل به این توانایی دست یافتند تا به یک نیمکره مغزشان استراحت بدهند.مغز در حال خواب را می توان با الکتروانسفالوگرام (EEG)بررسی کرد.این امواج مغزی توسط کورتکس در سراسر مراحل مختلف خواب تولید می شود.این امواج از امواج پرفرکانس بتا تا امواج کم فرکانس دلتا که در خواب عمیق دیده می شود متغیر است.
در حالیکه برای ما انسانهاهر دو نیمکره فعال است و حالت نباتی خواب برای هر دو نیمکره مغز اتفاق می افتد ولی دولفین ها در هر لحظه این تجربه را برای یک نیمکره دارند.در حالیکه EEG در یک نیمکره ایجاد می شود، نیمکره دیگر بیدار می ماند و باعث می شود حیوان وارد یک حالت خوابگردی عجیب شود وبطور مختصری تنفس کند.
این رفتار بخوبی در طی تکامل بوجود آمدتا وسیله ای برای نگهداشتن هوشیاری به حد کافی باشد تا از شکار شدن جلوگیری شود.همانطوریکه در بیداری دیده می شود،نیمه هوشیار مغز توانایی پاسخ دادن به محرکهای خارجی و هماهنگی رفتار را دارد.
جالب آنکه دلفین ها در اسارت می توانند این رفتار را ترک کنند و با هردو نیمکره مغزشان بخوابند وبه ایجاد حباب در بالای آب با یک رفلکس ضربه زدن با دم شان(رفتاری که بطور مشابه د ر دولفین های بیهوش دیده می شود) ادامه دهند.
این استراتژی خوابیدن با یک نیمکره مغز برای انسانهایی که زیاد کار می کنند و وقت کمی دارند می تواند بطور بالقوه مفید باشد.مثلا در حالیکه در خواب بسر می بریم بتوانیم خانه مان را تمیز کنیم.و کارهای مهم را ذخیره کنیم برای زمانیکه هر دو نیمکره مغزما آن لاین است.
مغز انسان و دلفین از نظر اندازه مشابه هستند اما تفاوتهایی در ساختار آنها وجود دارد. مغز انسان از دو نیمکره نامتشابه با تقارن آینه ای تشکیل شده است در حالی که مغز دلفین ها از دو زیر واحد مغزی مشابه تشکیل یافته که هر کدام از آنها دارای دو نیمکره هستند بنابر این می توان گفت دلفین ها مغز چهار لبی دارند. هر زیر واحد مغزی دلفین ذخیره خونی مجزا دارد. در هنگام خواب دلفین هرگز دو زیر واحد مغزی همزمان به خواب نمی روند، زمانی که یک زیر واحد مغزی در حال خواب است زیر واحد دیگر بیدار می باشد. امواج مغزی مربوط به خواب دلفین حرکات سریع چشمی ( REM ) در خواب انسان را ندارند.
مغز دلفین نسبت به مغز انسان پیچ خوردگی های بیشتری دارد اما کورتکس مغز دلفین از کورتکس مغز انسان نازک تر است بنابر این کل حجم کورتکس دلفین از کل حجم کورتکس انسان کوچکتر است. سلولهای مغزی دلفین در مقایسه با سلولهای مغزی انسان تمایز کمتری یافته اند.
دلفین ها با ۴٠٪ حجم مغزی توسعه یافته متولد می شوند و توسعه کامل حجم مغز در سن ١٠سالگی است ، این در حالی است که انسان با حدود ٢۵٪ حجم مغزی توسعه یافته متولد شده و در سن ١٨سالگی مغز توسعه کامل خود را می یابد.
دو چشم دلفین هرکدام به یک زیرواحد مغزی مرتبط هستند. ناحیه درک تصویر مغز دلفین حدود ۱٠برابر از این ناحیه در انسان کوچکتر است ، در حالی که ناحیه درک صوت در دلفین حدود ١٠ برابر از ناحیه درک صوت در انسان بیشتر است که این امر به علت استفاده وسیع از صوت در برقراری ارتباط و انجام رفتارهای زیستی توسط دلفین ها می باشد.
