یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که نوسانات مغزی مرتبط با بازیابی حافظه در لحظات قبل از مرگ تغییر می‌کند، که نشان می‌دهد مغز ممکن است رویدادهای مهم زندگی را درست قبل از مرگ دوباره تکرار کند.
تصور کنید که کل زندگی خود را در عرض چند ثانیه دوباره زنده کنید. مانند رعد و برق، شما خارج از بدن خود هستید و لحظات به یاد ماندنی را که در آن زندگی کرده اید تماشا می کنید. این فرآیند که به «یادآوری زندگی» معروف است، می‌تواند شبیه به تجربه‌ای نزدیک به مرگ باشد. آنچه در مغز شما در طول این تجربیات و پس از مرگ اتفاق می افتد، سؤالاتی است که برای قرن ها دانشمندان علوم اعصاب را متحیر کرده است.
با این حال، یک مطالعه جدید منتشر شده در Frontiers in Aging Neuroscience نشان می دهد که مغز شما ممکن است در طول و پس از انتقال به مرگ فعال و هماهنگ باقی بماند و حتی ممکن است برای هماهنگ کردن کل آزمایش برنامه ریزی شود.
هنگامی که یک بیمار ۸۷ ساله به صرع مبتلا شد، دکتر رائول ویسنته از دانشگاه تارتو، استونی و همکارانش از الکتروانسفالوگرافی مداوم (EEG) برای تشخیص تشنج و درمان بیمار استفاده کردند. در طی این ضبط ها، بیمار دچار حمله قلبی شد و از دنیا رفت. این رویداد غیرمنتظره به دانشمندان اجازه داد تا برای اولین بار فعالیت مغز انسان در حال مرگ را ثبت کنند.
دکتر اجمل زمار، جراح مغز و اعصاب در دانشگاه لوئیزویل در ایالات متحده گفت: ما ۹۰۰ ثانیه از فعالیت مغز را در زمان مرگ اندازه گیری کردیم و تمرکز خاصی را برای بررسی آنچه در ۳۰ ثانیه قبل و بعد از توقف ضربان قلب اتفاق افتاد تعیین کردیم.
درست قبل و بعد از توقف کار قلب، ما شاهد تغییراتی در یک نوار خاص از نوسانات عصبی، به اصطلاح نوسانات گاما، و همچنین در نوسانات دلتا، تتا، آلفا و بتا بودیم.
نوسانات مغزی (که بیشتر به عنوان “امواج مغزی” شناخته می شود) الگوهایی از فعالیت ریتمیک مغز هستند که به طور معمول در مغز انسان زنده وجود دارد. انواع مختلف نوسانات، از جمله گاما، در عملکردهای شناختی بالایی مانند تمرکز، رویا، مراقبه، بازیابی حافظه، پردازش اطلاعات و ادراک آگاهانه نقش دارند، درست مانند موارد مرتبط با فلاش بک حافظه.
زمار می‌گوید: از طریق ایجاد نوسان‌هایی که در بازیابی حافظه دخیل هستند، مغز ممکن است آخرین یادآوری رویدادهای مهم زندگی را درست قبل از مرگ ما انجام دهد، مشابه آنچه در تجارب نزدیک به مرگ گزارش شده است. این یافته‌ها درک ما را از اینکه دقیقاً چه زمانی زندگی به پایان می‌رسد به چالش می‌کشد و سؤالات بعدی مهمی مانند موارد مربوط به زمان اهدای عضو را ایجاد می‌کند.
منبع امید
در حالی که این مطالعه اولین مورد از نوع خود است که فعالیت مغز زنده را در طول فرآیند مرگ در انسان اندازه گیری می کند، تغییرات مشابهی در نوسانات گاما قبلا در موش هایی که در محیط های کنترل شده نگهداری می شدند مشاهده شده بود. این به این معنی است که ممکن است، در طول مرگ، مغز یک پاسخ بیولوژیکی را سازماندهی و اجرا کند که می تواند در همه گونه ها حفظ شود.
با این حال، این اندازه‌گیری‌ها بر اساس یک مورد واحد است و از مغز یک بیمار که دچار آسیب، تشنج و تورم شده است، نشات می‌گیرد که تفسیر داده‌ها را پیچیده می‌کند. با این وجود، زمار قصد دارد موارد بیشتری را بررسی کند و این نتایج را منبع امیدواری می داند.